Op dinsdag stond de Voltzberg op het programma. Het is eigenlijk een granietrots van 240 meter hoog die beklommen kan worden en je een mooi uitzicht over de jungle hebt.
Gelukkig was het droog, anders was het niet door gegaan.
We vertrokken vroeg in de ochtend om half 8. Het is een tocht van in totaal bijna 18 kilometer, dus dan kan je niet te laat vertrokken.
Het was een klein stukje varen om het pad te bereiken dat naar de Voltzberg leidt. Zonder te stoppen zou het 3 uur lopen zijn. Onderweg zien we een kleine slang vlak naast het pad, die opgekruld op een boomstam ligt. Volgens de gids is het de bushmaster (bosmeester), een zeer giftige slang, dus we mochten niet te dicht bij komen.
 |
| bushmaster |
Na 4 uur komen we aan bij een plateau dat uitkijkt naar Voltzberg. Het is een indrukwekkend, maar ook een beangstigend gezicht, want hoe gaan we daar tegenop lopen?
 |
| Voltzberg |
Na een pauze lopen we om de berg heen en na een half uur staan we onder aan de voet en gaan we de beklimming aan. De ene gids loopt deze op zijn slippers en de andere op kaplaarzen. En dan vind ik het nog best eng en dan heb ik goede schoenen aan....
Eerst worstel je door struiken heen en trek je jezelf aan een touw naar boven, want het is daar best steil en glad. Daarna houden de struiken op en begint de kale berg. Het is een pittige klim en met de zon op je hoofd is het zweten geblazen. Uiteindelijk wordt je beloond met een prachtig uitzicht over de jungle.
 |
| Boven op de Voltzberg |
Na een tijdje op de berg te hebben doorgebracht zien we een bui aankomen die recht op ons afkomt. We besluiten te gaan afdalen, want we kunnen maar alvast wat naar beneden zijn gelopen voordat de bui losbarst. Binnen een paar minuten is het al zover en het regent kort maar even hevig. De berg wordt dan wel een beetje glad en een paar mensen gaan er dan ook onder uit. Gelukkig blijven wij staan en zonder te vallen bereiken we de voet van de berg weer.
 |
| Je ziet de bui aankomen |
 |
| Gehaald! Iedereen weer veilig beneden. Even op adem komen. |
Na een korte pauze lopen we in 1x keer terug naar de rivier. Het laatste uur is voor mij wel afzien. M'n benen willen niet meer en m'n kuiten staat zo strak dat ik het gevoel heb dat ze zo in een kramp kunnen schieten. Gelukkig bereiken we dan de rivier en worden we opgehaald door de boot.
Terug gekomen in het kamp springen we de rivier in om ons te wassen. De douche die we hebben is niets en dan is badderen in de rivier een goede optie. Schoon gewassen komen we de rivier uit en de zweet kleren hangen we over de reling.
's Avonds lekker eten en op tijd naar bed want we zijn allemaal versleten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten