Paramaribo 2

Vannacht hebben we een zweetnacht achter de rug. De airco deed het niet. Ruud was in de huiskamer in de bank gaan hangen, want hij was naar van de hitte geworden in de slaapkamer. 's Nachts is het ongeveer 25 graden dus echt afkoelen doet het niet. In de huiskamer hebben we alleen een draaiventilator en in de slaapkamer hangt een airco. Dus wij midden in de nacht proberen uit te zoeken wat er aan de hand was, maar we kwamen er niet uit. Nou ja, dan maar "gewoon" gaan slapen. Vanmorgen toch wel een beetje met een duf hoofd wakker geworden.

We werden vanmorgen om 9.00 uur opgehaald door Jolanda en Marlon om naar de Javaanse en Chinese markt te gaan. Deze heb je alleen op zondagochtend. (Voordat we weggingen had de beheerder naar de airco gekeken en wat bleek, we hadden op een knopje van de afstandsbediening gedrukt en toen stond de airco niet meer op koelen, maar alleen op droge lucht blazen. Tsja..)

We zijn eerst naar de cultuurtuin gegaan. De cultuurtuin was in 1908 door de Nederlanders opgericht om planten te testen op het Surinaamse klimaat. Tegenwoordig is het op zondag een plantjesmarkt. Er worden veel verschillende orchideeën verkocht en diverse andere planten en fruitboompjes. Leuk om even gezien te hebben.

Cultuurtuin

Bij de cultuurtuin worden op zondag ook zangvogel wedstrijden gehouden. De vogeltjes worden in kleine kooitjes gehouden en overal mee naar toe genomen. Op de brommer, naar het werk, verzin het maar en ze nemen hun vogeltje mee. De gedachtegang is dat de vogeltjes wennen aan alle omstandigheden en dat ze dan blijven zingen.

vogeltje op de Javaanse markt

Na cultuurtuin zijn we naar de Javaanse markt gegaan. Alles draait om eten daar en er stond ook een soort koor/band te zingen. Misschien leuk voor onze weekmarkt? We hebben zelf ook eten mee genomen voor vanavond. Wat is er leuker om dit alles uit te proberen?

Morgen gaan we een 3 daagse jungle tour doen naar Anaula. Helemaal zin in. Er komt een paar dagen geen blog. Update volgt woensdag nog of anders donderdag.

Paramaribo

Vandaag gaan we wat van Paramaribo bekijken. Om half 10 zijn we naar Jolanda en Marlon gelopen. Daar hebben we even zitten kletsen en daarna zijn we weg gegaan.
We zijn eerst richting Leonsberg aan de Suriname rivier gereden waar vlakbij het huis van Desi Bouterse staat. Het is eigenlijk een eenvoudig huis. Daarna zijn we even bij de Suriname rivier gaan kijken.

Verder naar Paramaribo. De binnenstad staat op de werelderfgoedlijst i.v.m. de koloniale huizen. Jammer dat een heleboel huizen in slechte staat verkeren. Het zijn echt mooie panden en de stad kan er zoveel mooier uitzien. We zijn ook nog even binnen in de volledig houten St. Petrus en Paulus Basiliek geweest. Terwijl we daarna onderweg waren naar Zus&Zo om wat te gaan lunchen barstte er een regenbui los. Deze duurde ongeveer 10 minuten en de zon ging daarna meteen weer schijnen. Bij Zus&Zo konden we even in de schaduw zitten en bijkomen van de hitte. Pfoe, wat kan je daar zweten.
Na de lunch zijn we door de Palmentuin gelopen. Deze hoorde vroeger bij het Presidentiële paleis en in de koloniale tijd werd dit veel door kolonisten gebruikt om te ontspannen.
Na de Palmentuin naar Fort Zeelandia gelopen, waar weer een (onweersbui) losbarstte. Omdat Jolanda en Marlon terug naar huis moestten zijn we naar de auto terug gegaan. We moeten hier nog maar eens terug om het nog eens goed te gaan bekijken.
Om 15.00 uur waren we weer terug en nog even langs de supermarkt gelopen om wat eten voor vanavond te kopen. Je moet niet te kieskeurig zijn, want echt groentes hebben ze niet op kouseband na en vlees is er al helemaal niet. Alleen wat kip en gedroogde vis. Na toch wat gevonden te hebben terug naar het appartement en nog eventjes gezwommen en genoten van het zonnetje.

koloniaal huis met dringende opknapbeurt

 Bij Fort Zeelandia

Acclimatiseren en verjaardag vieren.

Vandaag staat er niet veel op het programma. Rond 7 uur waren we wakker en kort daarna klommen we uit bed. Het was nu nog heerlijk op de veranda, alhoewel het al klammig aanvoelde, zoals in Nederland als er een onweersbui op een warme zomerdag aan zit te komen.
Het zonnetje schijnt en we houden ons gemak. Dat vinden wij altijd lekker na een lange reis.
We zitten wat op de veranda en bij het zwembad, kijken wat beestjes en gaan 's middags even boodschappen doen. Pfoe zeg, wat is het heet en benauwd. Dan is 10 minuten lopen al bijna teveel. Terwijl we binnen in de supermarkt rondlopen gaat het regenen. Gelukkig niet voor lang en kunnen we al snel terug naar het appartement. We zijn net terug als er een behoorlijke bui losbarst, deze houdt ongeveer 20 minuten aan.
Rond half 5 vertrekken we naar Jolanda. Ze is vandaag jarig en we gaan daar een hapje eten. Terwijl we in 10 minuten naar haar huis lopen zien we een nieuwe bui hangen die losbarst als we er zijn.  Gelukkig maar want het is echt een enorme bui en het begint zelfs behoorlijk te waaien.
Verder een hele gezellige avond gehad. De eigenaren van het appartementencomplex waar wij zitten waren ook van de partij.

 het zwembad

sapakara

We zijn er!

Vanochtend rond 6.45 uur richting Schiphol vertrokken. Er was weinig file dus even voor 8 uur waren we op Schiphol. Robert had ons afgezet bij de kiss & ride en zowel het inchecken als de douane gingen voorspoedig en rond kwart voor 9 zaten we aan het ontbijt.

Het vliegtuig, een Boeing 747, vertrok om 11.30 uur, een kwartier later dan gepland en na een redelijk rustige vlucht landen we om 15.30 uur plaatselijke tijd op Zanderij. We zagen vanuit het vliegtuig al een bui hangen en we stonden net op de grond toen het noodweer losbarstte, onweer met een gordijn van regen. We mochten voor een minuut of 20 niet uit het vliegtuig, dus pas tegen 16.00 uur mochten we eruit. Het was maar goed dat we voorin zaten, want bij de douane ging het niet zo vlot en achter ons vormde zich een lange rij. Maar dat stelde uiteindelijk niet veel voor, want de bagageband bleek kapot te zijn dus de koffers kwamen niet. Chaos alom en toen er een paar koffers via een deur in de hal werden gezet vloog iedereen er naar toe. Ze kregen uiteindelijk de band toch weer werkende en rond half 6 kwamen de koffers en konden we weg.

het hoekje waar een paar koffers binnen kwamen..

Het was een hartelijk weerzien met Jolanda en Marlon. Na elkaar geknuffeld te hebben gingen we op weg. Het was ongeveer 1,5 uur rijden vanaf het vliegveld en onderweg werd het donker. Maar goed dat we werden gereden, want er zaten flinke gaten in de weg waar je je auto behoorlijk kapot op kan rijden als je er in rijdt. En dat voor een "highway". Na aankomst bij het appartement zetten we eerst de koffers neer en brachten Jolanda en Marlon ons even langs een (Chinese) supermarktje om wat in te slaan (alle supermarkten zijn hier in handen van chinezen). Daarna gingen Jolanda en Marlon naar huis en hebben wij wat gegeten en gezeten. Daarna douchen en op tijd naar bed. We zijn best wel moe.

De laatste voorbereidingen

Ik heb getwijfeld of ik wel een blog zou gaan aanmaken, maar besloten dit toch wel te gaan doen. Ik weet alleen niet of de wifi sterk genoeg is om deze bij te houden, maar dat gaan we zien.

We zijn de laatste voorbereidingen aan het doen voor onze reis naar Suriname. Het wordt een heel andere vakantie als anders. Ten eerste ga ik mijn oud collega Jolanda Taal zien na ruim 2 jaar. Super leuk. Zij woont in Paramaribo. Wij hebben een appartement gehuurd voor 3 weken vlakbij haar in de buurt. Ten tweede gaan we nu geen rondreis doen, maar er staan in ieder geval 2 tochten met een internationaal gezelschap op stapel. We gaan de jungle in naar Anaula en de Raleighvallen/Voltzberg (beiden bestemmingen staan op de kaart).